হেজাৰ বসন্তৰ বিলাস

                                          কৰবী ভূঞা 

                                           গোলাঘাট

 

সেউজীয়া নামে বসন্তৰ উদ্দীপনাত

মুঠি মুঠি উশাহত বৰষা নামে সংগোপনে।

চ’তৰ মাটিৰ কেঁচা গোন্ধ বিয়পে,

বসন্তৰ আবেলি এজাক বা-মাৰলি ব’লে।

কুলি-কেতেকীৰ চনকা মাত

হালধীয়া পাতত নৱ যৌৱনৰ ৰহণ।

বতাহত বিহু লাগিছে

নিজানত মৌ-পিয়াজাকৰ সুৰীয়া গীতৰ ৰাগ।

বনৰীয়া হাঁহজাকৰ ডেউকাত ৰঙা মদাৰৰ ৰং লাগিছে,

সৃষ্টিৰ আৱহগীতত বসন্তই বিনাই।

এপাহ কপৌ ফুলে ,

ঠিক হাছনাহানাৰ সুবাসৰ দৰে

তীব্ৰ হৈ পৰে সুগন্ধি।

ব’হাগী জোনটো, ফেৰেঙনিত ৰঙীন হৈ ওলমে

অপেক্ষা মাথোঁ সেউজীয়া বোৰলৈ !

পোহৰ হৈ ধৰা দিয়ক মনৰ উমানত

স্মৃতিৰ লুংলুঙীয়া এটা বাটেৰে।