অনুভৱৰ এমুঠি - Doksiri

শেহতীয়া লেখা

Post Top Ad

Responsive Ads Here

Sunday, January 1, 2023

অনুভৱৰ এমুঠি

 


অনুভৱৰ এমুঠি

ইলামণি শইকীয়া 


(এক)

শিল


শিল এচটা মানুহ হোৱাৰ কাহিনীৰ কাহিনীকাৰ মই৷

এচলু পানী নদী হোৱাৰ হেঁপাহ

গোট মাৰিল ৰ’দৰ ভেঙুচালিত

দিন-প্ৰতিদিনৰ কচৰতত

এচটা কট্‌কটীয়া টান শিলৰ

জন্ম- যন্ত্ৰণা আৰম্ভ হ’ল৷


হাজাৰ শতাব্দীৰ পিছত

শিলচটাক পানী যুঁৱলিত পালে

এজনী অনাথ কিশোৰীয়ে 

তাইৰ চকুপানীৰ উত্তপ্ত নদীত সাঁতুৰি

শিলচটা গলি হৈ পৰিল এজন মানুহ

তাইৰ প্ৰিয় মানুহ৷


(দুই)

শতিকাৰ অন্তিম সূৰ্যাস্ত


সেই জীৱন মই নাপালোঁ

যি মোৰ হোৱা উচিত আছিল

সেই সপোন মোৰ নহ’ল

যাক ধাৰণ কৰিছিলোঁ

সেই প্ৰেম অমূৰ্ত হৈ ৰ’ল

যাক আমৃত্যু কঢ়িয়াই ফুৰিম৷


মোৰ বুলি আচলতে একোৱেই নাছিল

হাড়লৈকে কোবাই বতাহজাক 

বলি থকাৰ সময়ত

নিমখীয়া নদী এখনৰ বাদে৷

যি সোঁৱৰণিক থপিয়াই ধৰিব খুজিছিলোঁ

কোনোদিন মূৰ নুতুলিল মোলৈ


শতিকাৰ অন্তিম সূৰ্যাস্ত সমাগত

কোৱাবোৰ ক’ব খোজাবোৰ নহ’ব 

সম্ভৱতঃময়ো মোৰ হ’ব নোৱাৰিম 

কোনোদিন৷


(তিনি)

তাৰ পাছত...


তাৰ পাছত তেওঁলোক

প্ৰেমৰ দাবীদাৰ হৈ নাথাকিল

দাবীদাৰ হৈ পৰিল প্ৰেমাস্পদৰ৷

অভিমান বাঢ়ি আহিল,তাড়না বাঢ়ি আহিল

সাগৰৰ পাৰৰ সূৰ্যাস্তৰ একেলগে চোৱাৰ হাবিয়াস

শামুকৰ খোলা হৈ পৰি ৰ’ল ক’ৰবাত৷

এদিন... 

প্ৰেমবোৰ পোহৰ হৈ সূৰ্যলৈ ঘূৰি গ’ল

সপোনবোৰ (কেৱল) টোপনিৰ স্তাৱক হৈ ৰ’ল৷


যি প্ৰেম চিৰদিন প্ৰেম হৈ নাথাকে

সি প্ৰেম আছিল জানো কোনোদিন!


Doksiri দকচিৰি, জানুৱাৰী, ২০২৩


No comments:

Post a Comment

Post Bottom Ad

Responsive Ads Here

Pages