বিহ মেটেকাৰ ফুল

 

বিহ মেটেকাৰ ফুল

জিতেন নৰহ

          

…. “Bonfire of awe in which my

  thirst was burning

Sweet blue hyacinth twisted

Over my soul”.-- Pablu Neruda

মানিকী মধুৰি জীয়াই তোলা খেতিয়কৰ চকুপানীত

বিহ মেটেকাৰ সৈতে 

যেতিয়া উটি-ভাঁহি যায়

পোহনীয়া পশুধন

মোৰ হৃদয় ভেদি পাৰ হৈ যায়

এক বিষাদ নীলা সমদল।

মই দেখিছোঁ-

খেতিয়ক সকল মাছমৰীয়ালৈ পৰ্যবসিত হোৱা।

বলধহাল নাওলৈ,নাঙল যুৱলিবোৰ জাললৈ,

অনভ্যস্ত কিছু খেতিয়ক অদক্ষ শ্রমিকলৈ।

মই দেখিছোঁ-

পৰিভ্রমী পক্ষীৰ দৰে

কৰ্ম সন্ধানী উদাস্তু ডেকাবোৰ

গমন কৰা বহিঃ ৰাজ্যলৈ।

মই দেখিছোঁ-

পেটৰ তাড়ণাত জলডুবা মাটিবোৰ

পানীৰ দৰত মহাজনক যাচি থৈ অহা।

কণমানি সন্তান আৰু গাভৰুবোৰক বন কৰা হিচাবে

আনৰ ঘৰত বন্ধকত দি থৈ অহা।

নেৰুদা !

তুমি যদি দেখিলাহেঁতেন এই নিদাৰুণ দৃশ্য !

তেনেহ’লে তোমাৰ প্রেয়সীক

“মিঠা নীলাভ মেটেকা ফুলৰ দৰে...” বুলি

নিদিলাহেঁতেন অতুলন উপমা ।

 

ইয়াত খেতিয়কৰ চকুপানীয়ে তিয়াব নোৱাৰে

নেতাৰ ৰঙীন ৰুমাল।

নিৰ্বাচনৰ বতৰত হিয়া শাত পৰা কথাৰে জীপাল

পৃথিৱীত তেওঁলোকতকৈ যেন নাই কোনো দয়াবান।

মোৰ দৰেই কলিজাত বিষাদৰ বীজ ৰোপন কৰা

কোনোবা হৃদয়বান লোকে যেতিয়াই মোক প্রশ্ন কৰে,

খেতিয়ক সকলৰ বাবে কি কৰিছা ?

মোৰ অসমৰ্থতাত মই চাটি-ফুটি মৰো

এক অক্ষমনীয় ক্ষোভত।

জগতৰ পালক শইচ শৰাই উপহাৰ দিয়া

খেতিয়ক সকলৰ বাবে হে কবি বন্ধু সকল !

সঁচাই আমি একো কৰিব নোৱাৰোনে ??

Doksiri দকচিৰি, আগষ্ট, ২০২৩