নিবনুৱা সমস্যা আৰু ইয়াৰ প্ৰতিকাৰ
চিন্ময় অনুৰাগ নাথ
মাণিকপুৰ, বঙাইগাঁও
নিবনুৱা সমস্যা মানৱ সমাজৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সমস্যা হিচাপে বিবেচিত। এই সমস্যাই ব্যক্তিগত জীৱনেই নহয়, সমগ্ৰ সমাজ, ৰাজ্য আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ অৰ্থনৈতিক আৰু মানসিক অৱস্থাকো গভীৰভাৱে প্ৰভাৱিত কৰে। বিশেষকৈ শিক্ষিত যুৱ সমাজৰ মাজত এই সমস্যা অধিক প্ৰাসংগিক হৈ পৰিছে। শৈক্ষিক যোগ্যতা অৰ্জন কৰাৰ পিছতো যদি কোনো ব্যক্তি নিজৰ যোগ্যতা অনুসৰি কৰ্মসংস্থাপন নাপায়, তেন্তে তাত হতাশা, অবিশ্বাস আৰু নানা ধৰণৰ মানসিক সমস্যা দেখা দিয়ে। এই ধৰণৰ পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টিৰ পিছত বহুবিধ কাৰণ আছে, আৰু তাৰ প্ৰতিকাৰ বিচৰাটো অত্যন্ত প্ৰয়োজনীয়।
নিবনুৱা সমস্যাৰ মূল কাৰণসমূহ বিচাৰ কৰোঁতে দেখা যায় যে,
প্ৰথমতে, আমাৰ শিক্ষাব্যৱস্থাই যথেষ্ট পৰিমাণে জীৱনমুখী আৰু ব্যৱহাৰিক শিক্ষা প্ৰদান নকৰে। শিক্ষাৰ মূল উদ্দেশ্য হ’ল কোনো ব্যক্তিক আত্মনিৰ্ভৰশীল কৰি তোলা, কিন্তু আজিৰ শিক্ষা প্ৰণালীত কেৱল সন্মান লাভৰ প্ৰতিযোগিতা চলি আছে। লগতে, ৰাজহুৱা আৰু ব্যক্তিগত ক্ষেত্ৰত কৰ্মসংস্থাপন অধিক হাৰত সৃষ্টি হোৱা নাই। অসমত কল-কাৰখানা, তথ্য-প্ৰযুক্তি উদ্যোগ আৰু বৃহৎ ব্যাবসায়িক প্ৰতিষ্ঠানৰ অভাৱৰ ফলত স্থানীয় যুৱক-যুৱতীয়ে নিজ ৰাজ্যতে উপযুক্ত কাম নাপায়। আনহাতে, চৰকাৰী চাকৰিত সীমিত পদ খালি থকা সত্ত্বেও লাখ লাখ আবেদনকাৰীৰ মাজত প্ৰতিযোগিতা খুব কঠিন হৈ পৰে।
ইয়াৰ উপৰিও এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰণ হ’ল মানসিকতা। বহুতো লোকে নিজ উদ্যোগে কিছু কৰা বা ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰাৰ চিন্তা নকৰে, কাৰণ সমাজত আজিও ব্যৱসায়ৰ তুলনাত চাকৰিৰ মান অধিক বুলি ধৰা হয়। ফলস্বৰূপে, উদ্যমশীল চিন্তা আৰু আত্ম-উদ্যোগৰ আগ্ৰহ হ্ৰাস পাইছে। লগতে, বেকাৰ যুৱক-যুৱতীৰ মনোবল কমি যোৱা পৰিস্থিতিত অপৰাধ, নিচা, সমাজবিৰোধী কৰ্মকলাপৰ দিশে তেওঁলোকে ধাবমান হোৱাৰ সম্ভাৱনাও বৃদ্ধি পায়।
এই সমস্যাৰ সমাধান বিচাৰোঁতে কিছু গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিব লাগিব।
প্ৰথমতে, শিক্ষাক জীৱনমুখী আৰু দক্ষতাভিত্তি কৰাৰ প্ৰয়োজন। যুৱ প্ৰজন্মক কেৱল তাত্ত্বিক জ্ঞান নহয়, ব্যৱহাৰিক কাৰিকৰী প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰিব লাগিব। দ্বিতীয়তে, চৰকাৰ আৰু ব্যক্তিগত উদ্যোগে অধিক সংখ্যক উদ্যোগ, কল-কাৰখানা স্থাপন কৰিব লাগিব যাতে স্থানীয় লোকে সহজতে কৰ্মসংস্থাপন পায়। তৃতীয়তে, আত্ম-উদ্যোগক উৎসাহিত কৰিব লাগে। এজন যুৱকে যদি নিজৰ ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগ আৰম্ভ কৰিব পাৰে, তেন্তে তেওঁ নিজে নিযুক্ত হোৱাৰ লগতে আনকো নিযুক্তিৰ সুযোগ দিব পাৰে। তাৰ বাবে সহায়তা স্বৰূপ চৰকাৰী অনুদান, সহজ ঋণ ব্যৱস্থা আৰু ব্যৱসায়িক পৰামৰ্শ প্ৰদান কৰা উচিত।
সামগ্ৰিকভাৱে, নিবনুৱা সমস্যা সমাধান কৰিবৰ বাবে সামাজিক, শিক্ষাগত, আৰু অৰ্থনৈতিক দিশৰ এক সজাগ আৰু সংগঠিত প্ৰচেষ্টাৰ আৱশ্যক। যুৱ সমাজক আত্মবিশ্বাসী, উদ্যমশীল আৰু আত্মনিৰ্ভৰশীল কৰি তোলাটোৱেই এই সমস্যাৰ দীৰ্ঘকালীন সমাধান। সঁচা অৰ্থত, কাম কৰাৰ ইচ্ছা, সঠিক দিশনির্দেশনা আৰু সুযোগৰ সমন্বয় ঘটিলেই অসমৰ লগতে সমগ্ৰ দেশৰ যুৱ সমাজ এক নতুন আশা আৰু শক্তিৰে আগবাঢ়িব পাৰিব।
Doksiri দকচিৰি, জুলাই, ২০২৫
No comments:
Post a Comment